aantal groomende leden. Deze werden bijgestaan door ons medisch team bestaande uit onze clubarts Mathias Bombeke en fysio/osteo Mieke Mares, beiden samen goed voor meer dan 30 jaar professionele werkervaring. Kristof Dejaeghere was groom maar tevens stand-by als hoefsmid.
De betreffende wedstrijd, d.i. de Sponsor Trophy CEI** Compeigne, is een gereputeerde wedstrijd in een glooiend landschap en lokt jaarlijks deelnemers uit alle hoeken van de wereld. Dit was dit jaar niet anders waardoor meer dan 140 ruiters vanuit alle continenten zich inschreven waaronder ons eigen team. Aanvankelijk bestond deze uit vier combinaties maar door een terugtrekking door Jan Seykens van zijn niet 110% fit paard werd deze terug gebracht tot drie combinaties. Net genoeg om nog als team te kunnen deelnemen. Deze combinaties waren de amazones Veerle Goossens met Spirit, Simone Michiels met Ahilles (aka ‘Hilly’) en Hilde Jacobs met Meghdi. Female VLAR-riders with a touch of red (zie foto rechtshieronder).
Voor de meeste van onze grooms was het een eerste kennismaking met een buitenlandse CEI van dit niveau. Daarom werden de ervaren grooms verdeeld over de paarden om zo tot drie groomteams te komen. Een centraal staffteam zorgde voor de coördinatie. Samenwerking en teamspirit waren essentiele onderdelen bij deze grootse clubdeelname en vormden dan ook ons tweede objectief. Dit was immers de eerste keer dat we met een groep van meer dan 20 leden zo intens zouden samenwerken. Dan moet de werksfeer positief en constructief zijn.
Onze derde en hoogst gegrepen ambitie was het sportieve luik, nl. met zoveel mogelijk combinaties uitrijden en indien mogelijk als team slagen. Dit laatste was zeer hoog gegrepen daar er drie geslaagde combinaties nodig waren voor een ranking en we slechts drie VLAR-combinaties hadden.
eerste groompunten om niet opgeslorpt te worden in de verkeersdrukte van meer dan 100 jeeps en pickups die de wedstrijd zouden begeleiden. Naarmate het startsein dichterbij kwam werd het moeilijk om onze ruiters bijeen te houden. De meeste paarden positioneerden zich immers dichter bij de startlijn en sommigen konden hun werkenthousiasme nog amper onderdrukken. Na de verlossende countdown was de druk van de ketel en vertrok de paardencaravaan over de boslanen van Compiegne. Het weer was ideaal en tijdens de eerste lus hing nog nevel over de bospaden wat tot idyllische taferelen leidde. Onze ruiters reden hun eerste lus uit aan 16,5kpu en doorliepen probleemloos de vetgate. Hilde had hierbij het minste tijd nodig om zich aan te bieden.
Met twee afgekeurde paarden vielen we niet in de prijzen maar voor VLAR was de evaluatie ronduit positief als we de objectieven herbekijken. Het aan de start brengen van een eigen team was volledig gelukt. Ook 100% slaagpercentage voor de samenwerking en teamspirit binnen een grote ploeg. Voor de meesten was dit een eerste kennismaking met een CEI op dit niveau maar toch verliep alles vlot en zonder wrevel. Ervaring werd op alle niveau’s binnengehaald en opgeslagen. Het sportieve luik was het meest ambitieuze maar daar waren we vooraf reeds nuchter genoeg in om te realizeren dat een volledig geslaagd team een grote uitdaging was. Al bij al gingen we dus naar huis met twee behaalde objectieven en eentje die voor een derde vervuld werd. Procentueel is dit een uitslag van 78% wat volgens het Bologna decreet goed is voor een grote onderscheiding. Vandaar een grote proficiat aan onze amazones Hilde, Veerle en Simone, aan onze medische staff Mathias en Mieke en vooral aan ons team van rode, enthousiaste, zonder grootpraat hard werkende en solidaire grooms die het succes maar ook de ontgoocheling van onze ruiters deelden; Kristof, Sophie, Stefan, Heidi, Eline, Dirk, Peter, Karel, Nancy, Nadia, David, Annik, Julie, Tamara, Yolande en Evy
Compiegne werd als een voorbereidingswedstrijd gezien voor de WEG 2014 in Normandie en kreeg dan ook de nodige aandacht na de slechte pers die de endurance-sport tijdens het voorbije jaar over zich kreeg. De grote vertegenwoordiging van combinaties uit de gewraakte groep 7 (Midden-Oosten) en het vernieuwde FEI reglement maakten van Compiegne een testcase om deze nieuwe regels op hun waarde te schatten. De CEI*** op vrijdag werd echter getekend door het overlijden van een deelnemend paard. Het respect voor het paard is er bij bepaalde landen duidelijk niet maar toch had ondertekende de indruk dat de ostentatieve inbreuken die vorig jaar nog te zien waren in o.a. Most en Dillingen nu minder in aantal en kleiner in omvang waren. De toekomst zal uitmaken of dit een begin van een trendkentering is of enkel een verkeerde indruk. In elk geval circuleerden na de wedstrijd bij de alerte pers en sociale media foto’s van een uitgemergeld paard ingezet door Bahrein die de voorkeuring van de CEI*** 160km doorstond en dus deze uitputtingswedstrijd mocht starten. Grote CEI’s houden nog steeds een gemengd gevoel na bij wie er als waarnemer of deelnemer heen gaat.
Eén van onze VLAR-grooms, nl. Eline Victor, legde de wedstrijd op video vast vanuit het perspectief van de groomfunctie. Een interessante montage die je terug kan vinden op YouTube :
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=TWf-usQ3xZ4
Jan Deprez